woensdag 6 april 2011

The Story of Spanish

Spaans. Het is een mooie taal als je het kunt spreken, en een nog mooiere taal als je er niets van begrijpt.
Ik vond Spaans vroeger altijd een enorm machtige taal. Aangezien mijn opa en oma zo ongeveer in Spanje woonde, ben ik er ook al meerdere keren geweest.
Als je dan over de markt liep in zo een dorpje, ver weg van de Nederlandse wereld, en ik luisterde naar de Spaanse taal zonder er ook maar een woord van te verstaan.
Dat waren denk ik mijn favoriete momenten op vakantie. Dat je in een totaal andere wereld kwam. Natuurlijk word ik door mijn ouders vaak naar kerkjes en dat soort dingen gesleept, en dat vind ik prachtig, maar geef mij maar gewoon een markt op een druk afgelegen dorpje.
En dan in een restaurant.
Als je wel eens in een restaurant komt in Spanje weet je vast wat ik bedoel met de zin "hard, harder, hardst". Want dat is echt iets wat geldt in zo een restaurantje. En dan met je harde Nederlandse taal er heel ordinair doorheen praten. Mijn zusje vindt het vreselijk, maar ik vind het machtig. Dat jij een taal spreekt waar zij ook helemaal niets van kunnen maken.
Nu ik in de derde van de middelbare school zit, krijg ik 2 uur in de week Spaanse les. Begrijp me niet verkeert, ik vind het altijd fantastisch om een nieuwe taal te leren. Maar ik zit nu op zo een moment dat je aan het twijfelen bent of je de taal wel echt kent. Maar dat je wel weer zeker weet dat je hem verstaat. Nou ja, een beetje dan, in mijn geval.
Dat vind ik altijd vervelend. Want dan ben ik straks weer op diezelfde markt, waar ik zo vaak ben geweest zonder te weten waar de mensen het over hadden, en dan kan ik het net een beetje verstaan.
Dat ik het dan straks zo versta dat ik begrijp dat ze het over onzinnige dingen hebben, maar niet waar ze het dan precies over hebben. Dat je die prachtige taal vroeger hoorde en dat je dacht dat ze het hadden over mooie onderwerpen zoals de zon, de zee of dat soort dingen, maar dat ze eigenlijk aan elkaar vragen waar de wc is. Daar kan ik me dan aan irriteren.
Dat het gewoon een feit is, dat Hoe ver je ook weg bent van je eigen vertrouwde wereldje, je altijd toch weer in een wereld komt van Drukte, Geschreeuw, Geld en Wc's. Dat je daar niet aan kunt ontsnappen. Dat vind ik een eng idee.
Maar ik ben blij dat ik de taal nu aan het leren ben dat ik straks ook aan Typisch Spaanse mensen kan vragen waar de Wc is.

xxxLoes

3 opmerkingen:

  1. Leuk stukje schat, het is alleen is verkeerT met een D .. xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi stuk, helemaal gelijk!
    Hoe verwoord jij dat toch zo mooi?

    Yes! Hehe, hetis me gelukt, ik kan reageren! Ik weet niet of je nu een naam ziet ofzo, dus bij deze ik ven het, ilja ;)

    Xxx ilja

    BeantwoordenVerwijderen