The Story of a Bad Day

Iedereen heeft ze wel eens. Van die dagen dat niets goed gaat.

Nou, ik heb vandaag zo een dag.

Het begon al met het feit dat ik om half 5 naast mijn bed stond, omdat ik dacht dat het half 7 was, en ik graag een beetje op tijd op wilde staan. Echt zo een top begin van de dag.

Daarna moest ik naar school fietsen. Dat ging vandaag niet door, want ik mocht met de auto mee met een vriendin van mij met wie ik altijd fiets.

Eenmaal op school aangekomen, werkte het eerste uur nog best wel mee met me. Ik kon me goed concentreren, en heb heel hard gewerkt aan de opdrachten die we af moesten hebben. Die had ik aan het einde van het uur dan ook af.

Het uur daarna begon de ellende. Ik had de opdrachten dus af, en liet dat blij aan Sander *mijn leraar* zien.

Zo verliep het gesprek:

"Hier heb ik nog wat opdrachten, en nu niet zo snel werken he?"

Toen vroeg ik dus of ik even aan Spaans mocht werken, want daar hadden we bijna een toets voor. En ik was er best zenuwachtig voor.

Kijkt hij me aan alsof ik een of andere regenboogkleurige aliën ben, en zegt hij "ja het is humanics hier he?" Dus ik zo "ja dat weet ik, maar ik heb de opdrachten al af, ik hoef ze eigenlijk niet eens te doen, en ik heb nog 4 dagen voor die andere opdrachten."

"ja, dat is niet echt een goed excuus he?" zegt hij

"nou, het is het beste excuus waar ik mee op kan komen, dus mag het nu of niet? anders sta ik hier een beetje met jou te discuseren over een discussie die ik toch ga verliezen."

5 Min later

Sander komt naar me toe "Loes, ik heb net Coryse gemailt. Ik vind namelijk dat je wel een Humanics thema erbij moet doen"

Loes Denkt:: "Whatehell, dan moet ik 4 thema's doen in 3 weken!"

Loes Zegt: "O, oké"

Sander: "Ja, dus ik denk dat je dat dus wel moet gaan doen. Dat vind je toch leuk?"

Loes Denkt:: "Nee, wat denk jij nou? Ik vind Humanics leuk, maar ik ga toch geen 4 projecten doen, waar ik elke dag aan moet werken? Ik heb ook nog een leven na school hoor! dat jij dat dan niet hebt?"

Loes Zegt: "Ja klopt, maar ik weet niet zeker of ik het ga redden."

Sander zegt: "Wel hoor lukt je wel, ben je slim genoeg voor"

Loes denkt:: "Ja sukkel, dan had je me VWO moeten geven!"

Loes zegt: "Oke, haha (neplachdus) is goed"

Nou, dat werkte niet echt heel goed ten opzichte van mijn humeur. Daarna hadden we pauze, en wilde ik iets kopen. Ik ga dus in de rij staan, en wordt gewoon weg geduwd. Super.

Na de pauze hadden we de Spaanse test. Die ging echt niet goed. Ik keek naar het blaadje, en zag alleen maar lettertjes die een of andere Tango aan het dansen waren. Ik zag totaal niet meer wat er stond. En de dag is nog niet eens op de helft.

Hoe kun je dit oplossen? Hoe zorg je ervoor dat, als je chagrijnig bent en niet goed gaat, dat je dag toch weer een beetje zon krijgt??

Hieronder een paar tips

1.) Als een toets echt niet lukt, en je denkt dat je een onvoldoende hebt, reageer dan heel overdreven. Zeg tegen jezelf iets in de trant van "O nee, ik heb zeker weten een onvoldoende. Ik kan nu wel vergeten om voor dit vak een voldoende te halen, ik ga zeker weten met de eindexamens zakken voor dit vak. Ik ga gewoon over het algemeen zakken voor school. Ik mag mijn hele schoolcarrière opnieuw doen. Ik kan een goede baan nu wel vergeten. Ik zal nooit meer gelukkig zijn. En dit door één onvoldoende!"

2.) Denk aan leuke dingen die er die week zijn gebeurt. Schrijf ze op.

3.) Bedenk waarom je chagrijnig bent. Komt het door een mislukking? Slecht slapen? Menstruatie? Bedenk er ook bij hoe je het weer kunt oplossen.

Meer volgt later, want ik moet nu wel echt aan gaan werken.

Heb jij nog tips die je kunt gebruiken om vrolijker te worden??

xxxxLoes

The Story of Spanish

Spaans. Het is een mooie taal als je het kunt spreken, en een nog mooiere taal als je er niets van begrijpt.

Ik vond Spaans vroeger altijd een enorm machtige taal. Aangezien mijn opa en oma zo ongeveer in Spanje woonde, ben ik er ook al meerdere keren geweest.

Als je dan over de markt liep in zo een dorpje, ver weg van de Nederlandse wereld, en ik luisterde naar de Spaanse taal zonder er ook maar een woord van te verstaan.

Dat waren denk ik mijn favoriete momenten op vakantie. Dat je in een totaal andere wereld kwam. Natuurlijk word ik door mijn ouders vaak naar kerkjes en dat soort dingen gesleept, en dat vind ik prachtig, maar geef mij maar gewoon een markt op een druk afgelegen dorpje.

En dan in een restaurant.

Als je wel eens in een restaurant komt in Spanje weet je vast wat ik bedoel met de zin "hard, harder, hardst". Want dat is echt iets wat geldt in zo een restaurantje. En dan met je harde Nederlandse taal er heel ordinair doorheen praten. Mijn zusje vindt het vreselijk, maar ik vind het machtig. Dat jij een taal spreekt waar zij ook helemaal niets van kunnen maken.

Nu ik in de derde van de middelbare school zit, krijg ik 2 uur in de week Spaanse les. Begrijp me niet verkeert, ik vind het altijd fantastisch om een nieuwe taal te leren. Maar ik zit nu op zo een moment dat je aan het twijfelen bent of je de taal wel echt kent. Maar dat je wel weer zeker weet dat je hem verstaat. Nou ja, een beetje dan, in mijn geval.

Dat vind ik altijd vervelend. Want dan ben ik straks weer op diezelfde markt, waar ik zo vaak ben geweest zonder te weten waar de mensen het over hadden, en dan kan ik het net een beetje verstaan.

Dat ik het dan straks zo versta dat ik begrijp dat ze het over onzinnige dingen hebben, maar niet waar ze het dan precies over hebben. Dat je die prachtige taal vroeger hoorde en dat je dacht dat ze het hadden over mooie onderwerpen zoals de zon, de zee of dat soort dingen, maar dat ze eigenlijk aan elkaar vragen waar de wc is. Daar kan ik me dan aan irriteren.

Dat het gewoon een feit is, dat Hoe ver je ook weg bent van je eigen vertrouwde wereldje, je altijd toch weer in een wereld komt van Drukte, Geschreeuw, Geld en Wc's. Dat je daar niet aan kunt ontsnappen. Dat vind ik een eng idee.

Maar ik ben blij dat ik de taal nu aan het leren ben dat ik straks ook aan Typisch Spaanse mensen kan vragen waar de Wc is.

xxxLoes